Zaczęło sie od tego, że miałam dużo resztek poskarpetkowych. Zaczęłam je dobierać według kolorów i jakoś mi tak spasowało, że wyszło brązowo-zielono-pomarańczowo. Dużo oglądałam prac dziewczyn na facebooku i to mnie natchnęło, żeby zacząć szydełkować kwadraty. Pierwszego miałam dość na 29 rzędzie. Nie miałabym cierpliwości by dziergać małe, takie tradycyjne, choć zdaję sobie sprawę, że małe są bardziej urocze. Szybko powstało 6 sztuk, ale razem wyglądały pstrokato, więc powstała wizja, by je porozdzielać jednokolorowymi, padło na beż. A potem jeszcze wymyśliło się, żeby całość wziąć w brązową ramkę.....
Do maja powstało 15 kwadratów, zszyłam i.... okazało sie, że postało coś nieproporcjonalnie długiego, a wąskiego.... i trzeba było jeszcze dorobić 5.... miesiąc zmuszania się do codziennego szydełkowania i..... JEST :-)
Dowiodłam sobie przy tym po raz kolejny, że mam jakiś hart w sobie. Bardzo boję się wody i dlatego nauczyłam sie pływać..... nie rozumiałam i nie umiałam elektrochemii, więc zrobiłam z niej magisterkę, a potem i w doktoracie się elektrochemia znalazła.... nie znoszę szydełkować, więc wydziergałam koc..... Dziś naprawdę czuję się wielka :-)))
Dane techniczne - około 2,5kg wełny typowo skarpetkowej, szydełko 3mm, długość 2,45m, szerokość 1,95m.
