Hurtem

Zimy się w tym roku nie doczekałam, ale nie przeszkadza to zrobić kilka czapek. Na przełomie roku z rozpędu wydziergałam trzy sztuki, ale pogoda była tak kiepska, że zza mgły i smogu pewnie czapki na zdjęciu nie byłoby widać.

Pierwsza to Hallis ze wzoru Hani Maciejewskiej. Sięgnęłam po niego, bo raz, że mi się spodobał, a po drugie to inne wydanie wzory angielskiego, którego mama mnie nauczyła, gdy miałam 5 lat, a tym wzorem nic nie dziergałam chyba z 20 lat. Polecam, wzór jest łatwy, a bardzo efektowny.

Pierwsza uprzędziona przeze mnie nitka wreszcie doczekała się wykorzystania. Nic jest nierówna, bardzo rustykalna, ostra, bo to z polskich owiec. Aby sie nadawała do noszenia, dodałam nitkę Soprano, zawierającą moher. Zrobiło się bardziej puchato i nawet jestem z tej czapki zadowolona.

 A oto czapka ze wzoru Ditto , którą to czapkę wydziergałam z własnej farbowanki. Pomaziałam norweską wełnę na zielony i granatowy, wyszło całkiem fajnie, a czapka jest bardzo ciepła.